ქალიშვილობის ინსტიტუტის აჩრდილი

რაოდენ სამწუხაროც არ უნდა იყოს ამ ყბადაღებულ თემას გურჯი საზაოგადოება ვერ მოეშვა, ვერ შეელია, ვერ გადაწყვიტა, ვერ გამოუტანა ერთმნიშვნელოვანი განაჩენი, ამიტომ ისევ შეხვდებით ყველგან ამ თემაზე მოკამათეებს, ერთიდაიგივე ადგილის მტკეპვნელებს, დაღეჭილ და ვერ გადაყლაპულ ფასეულობებს. ეს ყველაფერი იმდენად მოსაბეზრებელი გახდა რომ გულისამრევადაც კი მეჩვენება, ამიტომაც დიდი ხანია მსგავს პოლემიკაში აღარ ვერთვები და მითუმეტეს  აზრადაც არ მომსვლია ქალიშვილობის თემაზე რამე დამეწერა ჩემს ბლოგზე, რომ არა ერთი ტენდენცია რომელის რეალურობაში უკვე თითქმის სრულიად დავრწმუნდი, თუმცა ეს ტენდენციაც არაა ახალი სიტყვა, ან მოვლენა რომელიც მე აღმოვაჩინე და მინდა ქვეყანას გავაცნო, ესეც გაცვეთილი აზრია, რომელიც ჩვეულებვრივ გოგონებს აქვთ ხოლმე.

 ოდნავ ზემოთ ვახსენე რომ ქალიშვილობის თემაზე კამათში დიდი ხანია არ მიმიღია მონაწილეობა რადგან ყველაფერი გულისამრევად მეჩვენება თქო უკვე, მაგრამ რამდენიმე დღის წინ ჩემდაუნებურად აღმოვჩნდი ჩათრეული კამათში რომელიც ამ გადაუჭრელ პრობლემას ეხებოდა. მეგობრები გრილი შემოდგომის საღამოს ვაკის პარკში ვისხედით და ლუდს ვსვამდით, როცა ლუდის საკმაო დოზა მივიღეთ იმისთვის რომ ოდნავ შევზარხოშებულიყავით, როგორც ყველა მამაკაცურ გარემოში აქაც, ქალებზე ჩამოვარდა სიტყვა, რასაც მოყვა ქალების მთელი სპექტრის დახასიათება, შემდეგ რათქმაუნდა ამან გამოწვია მორალზე მსჯელობა, აი ასე ლოგიკურად მივედით ქალიშვილობამდე და ბოლოს გულდაწყვეტილმა გავიფიქრე რომ ყველა “თანამედროვე” ქართველი ყმაწვილი თანდათან იქცევა გურჯ მამრად, რომ ყველას ცვივა ნელ ნელა თმა, ეზრდება ღიპი და ყველა ვითომცდა პროგრესული, სტერეოტიპებისგან თავისუფალი  შეხედულება რჩება ახალგაზრდობის გულუბრყვილო თავქარიანობად. “ჭკუაში” ჩავარდნილები კი ნელ ნელა უბრუნდებიან ისევ “ჭეშმარიტ” ფასეულობებს და მანამდე რომანტიული ოცნებებით და თავგადასავლებით გამსჭვალული ქალის მნიშვნელობა ისევ ეშვება “ბუნებრივ” ყოველდღიურად საჭირო ნივთთა შორის. შეიძლება შემეკამათონ რომ თითქოს ვაჭარბებ, მაგრამ მე ასე არ მგონია. ქალები იმდენად ხდებიან ნივთები, რამდენადაც მათ გარკვეული გამოყენებითი მნიშვნელობა რჩებათ მხოლოდ.

გურჯის წარმოდგენაში ბოლოს რჩება ორი ტიპის ქალი: ქალი რომელიც იძლევა (ბოზი) რომელიც საჭიროა გართობისთვის და ფიზიოლოგიური მოთხოვნის დასაკმაყოფილებლად  და პატიოსანი ქალი, რომელიც ხდება ბავშვების ინკუბატორი, შემდეგ ძიძა, ასევე ასრულებს შინა მოსამსახურისთვის დამახასიათებელ ნებისმიერ საქმეს. რას ვიზავთ თუ ჩემი მხრიდან ეს მარტივი დეფინიცა გააღიზიანებთ გურჯ მამრებს რეალობა ასეთია, ყველანაირ ჭეშმარიტ სიყვარულს და ყველანაირ ნორ-მალურ დამოკიდებულებას აბათილებს ის როცა ქალი შენს თანასწორად არ მიგაჩნია. როცა ადამიანის სანდოობა ქალიშვილობით განისაზღვრება. “ერთხელ თუ შესცოდა რა გარანტია გაქვს რომ მეორედ არ შესცოდავს?” -აი რა გურჯული მყარი ლოგიკა აქვთ ეს ესაა “ჭკუაში” ჩავარდნილ ყმაწვილებს, რომლებიც გუშინ ქალიშვილობის ინსტიტუტს დასცინოდნენ. და  რატომ – შესცოდა? – იქნებ, უბრალოდ ქონდა სექსი? თუ ამ ყველაფერს რელიგიურ მოტივს უჩიჩქნი მაშინ თავადაც შეინახე ვაჟიშვილობა, მაგრამ გურჯისტანში ასეთ ტიპებს დასცინიან თვით სამუდამოდ ქალიშვილებად დარჩენილი მორწმუნეებიც. რა პრიმიტიული და შემოცვეთილია  იმაზე საუბარი რომ არაქალიშვილი თავისთავად არ ნიშნავს იმას რომ ყველასთან წვება ვინც სახეზე მოეწონება, მაგრამ გურჯ მამრთან საუბრისას ასეთი მარტივი არგუმენტებიც კი გჭირდება. თუ ყველა არაქალიშვილი ასეთი არასაიმედოა რომ მისი ცოლად მოყვანის შემდეგ ძალიან დიდია იმის შანსი რომ თვალის დაუხამხამებლად გიღალატებს, განა საიმედოა ყველა ქალიშვილი? თუ ქალებისადმი ასეთ ტოტალურ უნდობლომადე მივედით რა ვიცი რას აკეთებდა ჩემი “პატიოსანი” მეუღლე ადრე? იქნებ ტექნიკური ქალიშვილი იყო და ორალურ სექსზე გიჟდებოდა? ანდაც კუზანოვთან აღიდგინა დაკარგული სტატუსი? გამაგებინეთ რატომაა ქორწინება ყველაფრის განმსაზღვრელი? იქნებ ვიღაცას საერთოდ არ უნდა გათხოვება და ქალიშვილი უნდა მოკვდეს? ვის უნდა შეუნახოს ან რატომ?  (ეჭვი მაქვს გურჯულ მენტალიტეტში ავადმყოფობად უნდა ითვლებოდეს გათხოვების სურვილის არ ქონა) ან გათხოვება ან ცუდი სახელი, და რითი განსხვადება დაქორწინებული წყვილი დასაქორწინებელი წყვილისგან? – მხოლოდ საზოგადოებრივი სტატუსით. იმით რომ სადღაც ბეჭედით ლეგალიზებულია სექსუალური კავშირი და ახლობლები არ იჭორავებენ შენზე.

არა აღარ მინდა ეს გაცვეთილი ფრაზები ვხარჯო, განა იმიტომ რომ ბანალური არ მინდა გამოვჩნდე უბრალოდ მართლა გამაღიზიანებელია ჩვენს საზოგადოებაში ამ თემის ესოდენ აქტუალურობა, მე უფრო იმის აღნიშვნა მეწადა რომ ჩვენი ეს “თანამედროვეობაც” კი მოჩვენებითია თურმე და რას წარმოვიდგენდი რომ ჩემი მეგობარი რომელიც სამიოდე წლის წინ ქალიშვილობის ინსტიტუტს არაჯანსაღ დამოკიდებულაბად მიიჩნევდა  ასე ჩავარდებოდა “ჭკუაში”

მიმართვა ჩემს მეგობარს, მალე გაგცვივა თმა, გაგეზრდება ღიპი და უფრო მეტად დაემგვანები გურჯს. 😀