არიქა პედარასტები მოდიან!

არა… დაწყნარდით ჰომოფობებო! არ მოდიან, ჯერ ჯერობით! ვაღიარებ ამ სათაურით თქვენი აღელვება მინდოდა მხოლოდ, ჯერ ჯერობით გასაბრწყინებელ იბერიას “პედარასტები”  ვერ ემუქრებიან, სანამ გვყავს ისეთი ჩოხიანი ვაჟკაცების აღმზრდელნი როგორიც არიან ზვიად ძიძიგური და მისთანანი. მოკლედ ვინც ვერ მიხვდით იმ ყბადაღებულ აუდიტორიაზე გესაუბრებით, “აუდიტორიაში” რომ იყვნენ (გადაცემა პირველ არხზე) ჩემ ოთახში ვიყავი, სამზარეულოდან ტელევიზორის ხმა შემომესმა, “ჰომოფობია” “ჰომოსექსუალობა” “უმცირესობები” “არატრადიციული ორიენტაცია” მაშინვე გამახსენდა იმ გადაცემის გამეორება იქნება რომელზეც გუშინ რამდენიმე პოსტი წავიკითხე-თქო. ჰოდა არ დავაყოვნე და ვუყურე. ნუ გასაგებია ეხლა გურჯისტანში ძიძიგურისნაირი პოლიტიკოსებისგან ამაზე უფრო პროგრესულ აზრებს რომ ვერ გაიგონებ. ყოჩაღ ზვიადის, დახვრეტა და გადასახლება იცის რომ ფაშისტური დამოკიდებულებაა და არ ამბობს. ისე ხალხო გურჯისტანი და სიბნელეო რომ გავყვირით არ გეჩვენებათ რომ პროგრესია ისიც რომ გეი გამოდის გადაცემაში, ღიად აფიქსირებს თავის სექსუალურ ორიენტაციას და პირდაპირ ეთერში ძიძიგური და მისი მსგავსი “ვაჟკაცები” მხოლოდ “ზრდილობიანი” და “მოკრძალებული” აღშფოთებით შემოიფარგლებიან. ბრმები ყრუები და ჰომოსექსუალები არ უნდა ასწავლიდნენ ჩვენს ბავშვებსო?

ძიძიგურს თავი დავანებოთ და დავფიქრდეთ რამდენად ნორმალურია ადამინის დისკრიმინაცია მისი სექსუალური ორიენტაციის გამო. დისკრიმინაცია მარტო ის ხომ არაა ვინმეს აგინო ცემო, საკონცენტრაციო ბანაკში ამოხადო წამებით სული ან ციხეში ამოალპო? დისკრიმინაციაა საზოგადოებიდან გარიყვაც, ორიენტაციის გამო სამსახურის არ მიცემა ან წართმევა,  ნებისმიერი მისი ისეთი უფლების დარღვევა, როგორიც აქვს ჩვეულებვრივ ჰეტეროსექსუალს. რატომ არ უნდა ამუშაო მასწავლებლად ან რომელიმე საპასუხისმგებლო საქმეზე, თუ მისი ორიენტაცია საქმესთან არანაირ კავშირშია, გეი მასწავლებელი ბავშვებს გარყვნის? უი უი… ესეც ფობიის ნაწილი მგონია და მეტი არაფერი. გეი არ ნიშნავს მაინცდამაინც აღვირახსნილ გარყვნილს რომელიც საკუთარი პირადი ცხოვრების დეტალებზე უამბობს გამოუცდელ ყმაწვილებს, ქვეყანას ფენს თავის შიშველ სურათებს და ამით გავლენას ახდენს ირგვლივ ყველაფერზე. და თუ მსგავსი შემთხვევა ბევრია (არ ვიცი სტატისტიკურად როგორაა) ესეც მხოლოდ იქიდან უნდა გამომდინარეობდეს რომ გურჯისტანში ეს თემა დახშულია, ტაბუ ადევს, ჰომოსექსუალებს კი ალბათ საზოგადოებრივი ზეწოლის და აქედან გამომდინარე სექსუალური შიმშილის პირობებში სხვა უარესი გადახრები უვითარდებათ, თორემ თავისუფალ საზოგადოებაში, გეი და ჰეტერო ზოგადად სექსუალური ორიენტაციით განსხვავდებიან მხოლოდ და მეტი არაფრით. ყალბი და ჰომოფობიური მეჩვენება მორალის უზარმაზრ განსხვავებაზე მსჯელობა.

1-2 თვის წინ გადაცემა “წითელ ზონას” ვუყურე აღარ მახსოვს კონკრეტულად გადაცემის თემა, თუმცა იმ გადაცემის მთავარ მესიჯში ვეთანხმები გოგის და მის სტუმარს, რომელიც დაახლოებით ასე ჟღერს “საქართველოში მხოლოდ ერთი ტიპის მოდელი არსებობს, იმისა თუ როგორი უნდა იყოს ქართველი” ესაა ჩვენი გურჯისტანული ვიწრო მოდელი, გურჯი უნდა იყოს, კარგი მსმელი, (ნუ თამადობა თუ არ შეგიძლია კიდე გაპატიებენ) ქალების მოყვარული, ჰომოფობი, “მართლმადიდებელი” ვარცხნილობაც განსაზღვრულია, თუ მღვდელი არაა და გრძელი თმა ან “კიკინა” აქვს, მოდელში არ ჯდება. მთლად ჰომოსექსუალთან თუ არ ასოცირდება კარგად არავინ უყურებს ამ მაქსიმუმ ქალურ და მინიმუმ უცნაურ შემთხვევას. აი რა გვაკლია ყველაზე მეტად: – მრავალფეროვნება. ეს სრულებით არ ნიშნავს რომ გინდა თუ არა მოგწონდეს გეები, ან ვინმემ შენთვის არასასურველი ღირებულებები მოგახვიოს თავს. მაგრამ ჰომოფობიური შემართება ნამდვილად არ უნდა იყოს პოპულარული.

 

მოკლედ მე ყოველნაირი დისკრიმინაციის წინააღმდეგი ვარ, თუმცა რჩება რაღაც საკითხები, რისი გადაწყვეტა არც თუ ისე მარტივია, ჰომოფობად არასდროს მივიჩნევდი საკუთარ თავს მაგრამ  ვფიქრობდი რომ აღლუმები სირობაა, რა საჭიროა ორიენტაციის ამ მასშტაბით დემონსტრირება? “აი შემოგვხედეთ რა კარგი ჰომოსექსუალები ვართ?” wtf??? რაც არ უნდა ნეიტრალური იყო, ჰეტერო, ღიზიანდები რადგანაც მათდამი ლოიალური და ლიბერალური პოზიციის მიუხედავად, ჰომოსექსუალიზმი მიუღებელია შენთვის, ჩვენ ხომ არ ვატარებთ ჰეტეროსექსუალების აღლუმს? მერე რა რომ უმცირესობა არ ვართ? ორივე შემთხვევაში სირობაა. მაგრამ მეორეს მხრივ, ალბათ აღლუმებით და სხვა აქციებით რომ არ ეაქტიურათ დასავლეთში, იმ უფლებებს და დამოკიდებულებას რომლებიც დღეს აქვთ ვერ მიაღწევდნენ.

კიდევ ერთი საკითხი, დისკრიმინაცია არის თუ არა ჰომოსექსუალური ქორწინების დაუშვებლობა. ერთის მხრივ მათაც უნდა ქონდეთ საშუალება ურთიერთობები მოაწესრიგონ სამოქალაქო სამართლის ჩარჩოში, მაგრამ მეორეს მხრივ, რაც არ უნდა ნორმალური იყოს ჰომოსექსუალი წყვილი, მათ ოჯახში გაზრდილი ბავშვი, ცოტა არ იყოს უცნაურ გარემოში ხვდება. ამის გამო ბავშვს შეიძლება ბევრი კომპლექსი ჩამოუყალიბდეს, ვინაიდან ოჯახის საუკუნეების მანძილზე ნაშენები სტრუქტურა იცვლება, გაიგე ახლა ვინაა დედა ან მამა, ქალი კაცი, ცოტა დამაბნეველია, ასეთი ბავშვი თანატოლების მხრიდან მისი განსხვავებული ოჯახის გამო დისკრიმინაციის მსხვერპლი შეიძლება გახდეს და თავადაც სანამ ჩამოყალიბდება შეიძლება დიდ გაუგებრობაშიც იყოს, საკუთარი სქესის იდენტიფიკაციის გამო და სხვა უამრავი დეტალის გამოც. შეიძლება ასეთ გარემოში აღზრდილი ბავშვი საბოლოო ჯამში უფრო თავისუფლად მოაზროვნეც გამოვიდეს, მაგრამ ჩემი აზრით ჯობს ადამიანი ოჯახის ტრადიციულ გარემოში გაიზარდოს, ეროვნულ ტრადიციებს არ ვგულისხმობ, არამედ ოჯახის ტრადიციულ როლურ გადანაწილებას. ოჯახი ვინმეს ახირებული გამოგონება არაა, ის ბუნებრივი გაერთიანებაა, საზოგადოების აგურები, ატომები, საშენი მასალა. ბიოლოგიურად საწინააღმდეგო სქესთა კავშირი განაპირობებს რეპროდუქციას, ამიტომაა ოჯახის სტრუქტურა ასეთი, მოკლედ სიმართლე ბიოლოგიის მხარეზეა და ჩვენც საზოგადოება ორიენტირებული უნდა ვიყოთ იმისკენ რაც ბუნებრივი და თვითმყოფადია. თუმცაღა ეს არ უნდა იყოს ვინმეს დისკრიმინაციის ხარჯზე. აი რატომ მეჩვენება ეს ორი საკითხი რთულად გადასაწყვეტი.

ჩვენგან შეიძლება დღესღეობით ძალიან შორსაა, მაგრამ ჰომოფობიას საწინააღმდეგო უკიდურესობაც აქვს. ამ საკითხში კომპეტენტურობით არ გამოვირჩევი მაგრამ მე რასაც ვამჩნევ დასავლეთში არის ამის ნიშნები და ესეც არანაკლებ შემაშფოთებელია. აი მაგალითად ავიღოთ ერთი ფრანგული ფილმი (დამავიწყდა სახელი, შემახსენეთ თუ გეცნოთ სიუჟეტი). ფილმის გმირი პინიონი (მგონი ასე ერქვა) ერთი უიღბლო ტიპია, რომელსაც არაფერში უმართლებს, ცოლს დიდი ხანია დაშორდა, მას კიდევ უყვარს და მუდამ ურეკავს, ცოლი არასდროს პასუხობს, უკვე მოზრდილ შვილს არ მოსწონს მამა. სამსახურში ყველას მოსაწყენი ეჩვენება და გაგდებასაც უპირებენ სულ მალე. ამ სიტუაციიდან გამოსავალს ერთი მეზობელი შესთავაზებს და ვითომც ანონიმური ფოტოები მოხვდება პინიონის სამსახურში სადაც ფოტომონტაჟით პინიონი მამაკაცთან პიკანტურ პოზაშია გამოსახული. ამის მერე პინიონის ცხოვრება იცვლება, უფროსი სამსახურიდან ვეღარ აგდებს, რადგან ეშინია ჰომოსექსუალების უფლებათა დამცველების, ჩვენ გმირს შეუძლია მისი სამსახურიდან გაგდებას სარჩულად ჰომოსექსუალური დისკრიმინაცია დაუდოს. უფრო კომიკური კი ისაა რომ ერთი ჰომოფობიც კი ეტენება პინიონს იმის შიშით რომ თავისი პოზიციის გამო შეიძლება სამსახურში პრობლემები შეექმნას, ყოველშემთხვევაში წარმატებით აქეზებენ და სჯერა ამ უბედურს. მთავარი გმირის შვილიც კი შეიცვლის დამოკიდებულებას მამის მიმართ, მისი აზრით ადამიანი თუ ჰომოსექსუალია ე.ი უფრო საინტერესოა. ყოველშემთხვევაში  ორიენტაციის წყალობით მამამისი უფრო საინტერესოდ მოეჩვენა და გადაწყვიტა დაახლოებოდა. მართალია ეს მხოლოდ ფილმია, მაგრამ მგონია რომ არც ისე შორს დგას დასავლვლურ რეალობასთან.

თუმცა შეიძლება ძალიან შორეულ რამეებზე დავიწყე საუბარი. გურჯისტანია გურჯისტანი – უნდა შემომეძახა საკუთარი თავისთვის მაგრამ იყოს ბარემ რაცაა.

და მაინც ფრიად საყურადღებო ამბავი – გურჯისტანი არ გაბრწყინდება!