სამსახურეობრივ ტანჯვათა ისტორია

ორი ნორმალური შემთხვევა

სულ რაღაც ორადორი სამსახური მქონდა მეტ–ნაკლებად ნორმალური, ახალგაზრდა, უცოლო, უპრეტენზიო და ეკონომიას დაჩვეულ ახალგაზრდას რომ დააკმაყოფილებს, უფროსწორად რომ იმყოფინებს ასეთი ახალგაზრდა. ეს ორი სამსახური ნორმალური იყო რამდენიმე პარამეტრით, ხელფასი, შეიძლება 400–500 ლარი არც ისე ბევრია მაგრამ მაშინ, ჩემთვის საკმარისი იყო ნაწილობრივი დამოუკიდებლობისთვის. გზის ფულისთვის და შაბათ კვირას მეგობრებთან გასეირნებაში ნორმალურად მყოფნიდა. ამ სამსახურების ნორმალურობა გამოიხატებოდა იმაშიც რომ შაბათ კვირას ვისვენებდი, პირველ სამსახურში ზოგჯერ შაბათსაც ვმუშაობდი, მაგრამ ეს არ იყო ძალიან დამღლელი 4 ან 5 საათამდე, მერე კი ისევ თავისუფალი ვიყავი. მეორე სამსახურში შაბათს 8 თვის მანძილზე მხოლოდ ერთხელ მივედი და მაშინაც ორ საათში უკან წამოვედი. ორივე სამსახური ცნობილი ორგანიზაცია ან ცნობილი ფირმის წარმომადგენელი იყო, ორივე სამსახურში არ ვმუშაობდი 8 საათზე მეტს… მეორეში იყო მძიმე მომენტებიც 12 საათზეც წამოვსულვარ სახლში რაიონიდან, ორგანიზაციის მანქანით, სიცივეში გამიტარებია მთელი დღე, ამიტანია უამრავი ხალხის ჩხუბი, ყაყანი და უსამართლო წყევლაც. მაგრამ ეს ყველაფერი მაინც ძალიან ცოტა იყო. უფრო ბევრი იყო, მსუბუქი დღეები, ცოტა საქმე, 6–ის ნახევარზე წამოსვლა, სამზარეულოში ყავის სმა, “კურილკაში” სიგარეტის მოწევა, ლაპარაკი, კომპიუტერში თამაში და სოციალური ქსელები.

მოდით ფეხებზე დავიკიდოთ ყველაფერი!

ცოტა ხნის წინ ბრაზი მახრჩობდა, მერე გამეცინა ჩემს თავზე, ხშირად პატარა ნაპერწკალი გვყოფნის რომ ავფეთქდეთ, ხანდახან გვეჩვენება რომ არავის ვჭირდებით. ანდაც არავის ესმის ჩვენი ისე როგორც ჩვენ გვინდა. ხანდახან ერთფეროვნება გვახრჩობს, რომელსაც უმუშევრობა ან არასაკმარისი შემოსავალი უწყობს ხელს. ურთიერთობების დეფიციტი ან არასასურველი განვითარება კი სრულყოფილს ხდის ამ მოწყენილობას. ჩვენი ცხოვრება ყოველდღიური მექანიკური მოქმედებების ერთობლიობა ხდება და მეტი არაფერი, ჩვენ გვაღელვებს რას შევჭამთ დღეს და რას ჩავიცვამთ ანზორის ქორწილში. რას იტყვის სტუმარი თუ ხიზილალა არ დახვდება ჩვენ სუფრაზე. ჩვენ პატარა სამყარო გვაქვს რომელიც დღითიდღე ვიწროვდება, ამ სამყაროში, პროგრესი მხოლოდ რუტინული ზრუნვაა მატერიალურ კეთილდღეობაზე, ამ სამყაროში კონფლიქტი არაფრის გამო ხდება. ამ სამყაროში ადამიანები მხოლოდ პატარა საგნებს ხედავენ და ამ პატარა საგნებით ცხოვრობენ, ამ სამყაროში ოცნება მხოლოდ ბევრი ფულია რომლითაც უამრავ პატარა საგანს შეიძენ.